Vandaag weer rijden, in de richting van Jasper. Onderweg is ergens het Columbia Icefield, waar we de gletsjer op zullen gaan.
Onderweg stoppen we even bij Mistayan Canyon, Het is ongeveer een kwartiertje wandelen naar de brug over de canyon. Niet heel erg groot maar wel mooi om te zien hoe de rivier een smalle maar heel diepe kloof in de rotsen heeft uitgesleten. Je ziet alle beddingen in de wanden waar de rivier vroeger liep en de boel uitsleet.
Een eind verder is Saskewatch Crossing. Als je naar het historisch museum wil moet je hier rechtsaf. Dan is het 167km rijden en je bent er. Dat doen we maar even niet.
Bij de Ice Fields gaan we, na het parkeren van de RV, met een bus naar een parkeerplaats hoger in de bergen. Daar stappen we over in een bus met enorme grote wielen. Beide bussen hebben heel aardige meisjes als chauffeur. Wel stoer.
We rijden na een hele steile helling (30gr?) afgereden te zijn zo de gletsjer op. Het ijs is hier heel dik, ongeveer de hoogte van de Eiffeltoren. We zullen er dus niet doorheen zakken. Het is eigenlijk een enorme grote brede dikke ijstong die langzaam door het land schuift. Met wel 4-7 meter per jaar.
Naast de rotswanden zie je enorme bergen puin liggen, door de gletsjer afgesleten. Maar ook daaronder zit weer de gletsjer. Meer in het midden is wel een soort van weg aangelegd, daarbuiten is het heel erg ruig. Je kunt erop wandelen met gidsen. Niet alleen, want als je ergens in een spleet dondert kan die zo maar een meter of 40 diep zijn….
Op het eindpunt mogen we de bus uit ben wat rondlopen. Dat doen we niet zo erg lang want het is gaan regenen. Het is een ruig en koud gebied. Je voelt wel aan dat de natuur hier mens-vijandig is.
Op de terugweg vraagt de dame-chauffeur of we het erg vinden om even op topsnelheid gaan rijden. Nou vooruit dan maar. Dat blijkt dan 18km per uur te zijn. Met wapperende haren, pet achterover racen we terug (geintje).
Als je ziet waar de gletsjer nu eindigt en in een stroom water overgaat, en je beseft dat die vroeger veel verder doorliep… In 1840 tot wel op de parkeerplaats waar de RV staat, dan denk je: zou die Al Gore toch gelijk hebben met zijn global warming? Ongemakkelijk...
In de winkel van het Ice Field Center kopen we nog een mooie jas en een zak noten, en gaan op zoek naar een campground. Je mag ook op de parkeerplaats van het center blijven staan, dat is eigenlijk een selfservice campground zonder voorzieningen, maar we gaan liever een paar kilometer terug naar Campground Wilcox. Ook die blijkt zonder kantoortje te zijn. Bij de ingang staat een soort kioskje waar je een envelop/formulier invult nadat je een plekje hebt uitgezocht, er netjes $15,70 in doet en in een holle paal gooit.
Zonder stroom. Voelt wel heel erg disconnected. Geen telefoondekking, geen stroom… Als we de slides van de camper uit doen, en de lichten aan, start dat ding dan morgenochtend wel? En zo niet, wat doe je dan? Geen tefefoon-dekking, niks… Spannend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten