Sneeuw op de Icefield Parkroad....

Ma 8 Sep 
Wakker worden in een kerstkaart. De wereld met een laagje wit…Dat ziet er wel heel koud uit. Maar ja, het heet hier niet voor niets de Icefield Parkroad. We zijn in het hooggebergte en daar is het koud…. De RV start prima, dus zorgie’s gemaakt om niks…
Rijden naar Jasper. Door de mist. Ergens onderweg moesten we ineens een poos stilstaan. Geen idee waarom, er kwam ook geen verkeer uit de andere richting. Je weet dan niet hoelang het gaat duren, dat is wel lastig. Maar goed, na een kwartiertje kwam er beweging in. We zagen dat er een grote hoeveelheid stenen op de weg was gegleden vanaf een heuvel, en dat moet dan even opgeruimd worden….
Daarna kwamen we ook voorbij de Skywalk, een doorzichtig wandelpad boven een enorme hoogte. We hebben er kaartjes voor, maar er valt weinig te zien met deze mist en bewolking. Helaas, je kan niet altijd geluk hebben. We hebben een paar dagen echt heel mooi weer gehad en het enige dat voorspelbaar is met het weer, in de deze bergen, is dat het onvoorspelbaar is. Het kan soms, of vaak, zo in een paar uur tijd helemaal omslaan. In welke richting dan ook. Gewoon maar doorrijden dus naar Jasper. Het zicht op de vele verre toppen is nu duidelijk minder, maar toch zien we heus dat het een heel mooi gebied is waar we doorheenrijden. Alleen even geen vergezichten.

Jasper is een leuk klein stadje. Niet heel erg veel bijzondere dingen te zien, maar wel leuk en gezellig. Qua inwoneraantal is Hoogland drie keer zo groot. En toch is het de grootste stad in de heel verre omgeving. Je moet honderden kilometers rijden om in een echt grote stad te komen: Edmonton, op ca 350km of Calgary, waar we vandaan komen. Of Vancouver, waar we heen gaan. Nog 850km. (check)

In de VVV vinden we een wifi, waar we even in een lekkere fauteuil kunnen zitten. Dus je hebt alweer de vorige dagen kunnen lezen. Er is een klein stationnetje, alwaar de Rocky Mountaineer-trein geparkeerd staat. De ramen van de uitzichtwagons (met grote glazen koepels) moeten even worden schoongemaakt. Het stationnetje ademt in het klein de sfeer van een luchthaven. Aankomen en vertrekken.
Er staat een enorme oude stoomlocomotief voor het station mooi te wezen. Alles zit zo goed in de verf dat die dus waarschijnlijk nooit meer rijdt:-)
Dat ding is, net zoals de gewone moderne treinen die we zien, wel even van een andere omvang dan wat we kennen. De afstanden zijn erg groot hier, dus als er een trein gaat, dan moet er echt een heleboel mee. De wagons zijn enorm groot en de treinen enorm lang, dus veel wagons, met veel enorme locs ervoor om de boel de bergen op te trekken. Als we parkeren aan het spoor rijd er een trein met goederenwagons langs. We gaan voorbereiden en van alles doen, en als we een kwartiertje later weglopen, het stadje in, is de trein nog steeds aan het langsrijden. Hoe lang is dat ding wel niet?

Omdat ik wel wat meer een hiker (wandelaar) aan het worden ben, heb ik toch maar eens van die hogere schoenen aangeschaft, om minder door m'n rechter enkel te zwikken. Zit prima, ik ben benieuwd hoe het bevalt bij echt meer lopen.
Op de campground gekomen is er geen plek met stroom meer te krijgen. Een keer moeten we toch alle apparaten weer opladen. Ik wil wel foto’s blijven maken…. Nou hebben we eindelijk weer dekking om te bellen, en geen stroom….