Goed op stoom vandaag!

Za 20 sep
Op ons gemak gaan we naar het station van Alberni. Daar stond de stoomtrein klaar. 

We zochten een plekkie in de airconditioned wagons. Dat wil dus zeggen: open wagens, geen ramen. 

De takken van de struiken tikken je aan onderweg. Kinderen en bejaarden werd gevraagd niet met de kin op de stang te leunen, dat kost je je gebit. 





Het ging in een 'sneltreinvaart' richting de oude McLean zaagmolen, die ook op stoom loopt. Die sneltreinvaart was destijds wel snel, maar je kan het op een goede fiets gemakkelijk bijhouden. Het is een leuke rit. De locomotief puft, blaast en fluit, bij overwegen tingt de bel op de locomotief (niet op de overweg zelf). Soms stopt de trein even, dan moet de conducteur een hek opendoen, en dicht naderhand. Of hij moet met een vlag op de kruisende weg gaan staan, een man-bewaakte overweg dus. Als de trein dan voorbij is stapt hij zo weer op de laatste wagon als die voorbij komt. Op een overweg stonden er aan beide kanten ca 15-20 auto's te wachten. Dat is een gridlock (vastlopend spitsuur) in Alberni, zo vertelde de conducteur.
Iedereen zwaait vriendelijk naar de trein. We gingen over bruggen over creeken. Er werd omgeroepen dat je links en rechts naar de creek kon kijken. Niet allemaal aan dezelfde kant gaan staan (geintje).

Als we aankomen bij de oude stoom-zaagmolen McLean Sawmill, stappen we allemaal uit. 

We hebben daar veel tijd om alles te bekijken. Er zijn veel historische bouwwerken die wel uit, geloof het of niet, uit 1926 stammen. Dat is nog eens geschiedenis! 
Het leven in het bos was wel wat ruig als ik het zo bekijk. Het vellen van de bomen, het slepen van de stammen uit het bos met een grote Steam-Donkey, een stoom-ezel. Het verwerken in planken en balken. Het is ruig werk.

De steam-donkey wordt gedemonstreerd. Na het vellen van de bomen en het ontdoen van takken tot een lange kale stam, worden de stammen soms via rivieren naar de zaagfabriek gedreven, maar ook vaak met lange kabels door het bos naar de zaagfabriek getrokken. Dat laten mannen zien die er vroeger wel in  gewerkt hebben. Er staat naast de stoommachine een hoge stam die als kraan dient. De stam worden tegen een soort blok op een giek omhoog getrokken, en gaat zo op een truck. 

Als die vol is rijdt hij naar de fabriek.
Per stam wordt in de fabriek door de zaagmeester gekeken wat er uit gezaagd kan worden. Zoveel planken, zoveel balken, en hoe dan wel. De zaagmeester staat op een soort van zaagtafel die als een soort treintje heen en weer schiet. De zaagbladen van ik denk zo'n 1meter 30 diameter of zo zagen de stam aan stukken. In de rest van de fabriek worden er nette planken en balken van gemaakt. je ziet hoe alle kracht van één plek komt, de stoommachine, en alle bewegingsenergie met een heel riemenstelsel door de fabriek loopt. Indrukwekkend. In die tijd waren dit dus de hoogopgeleiden, de rest van het volk liep te zweten in het bos..... Op alle plekken leek het me redelijk ruig en gevaarlijk...

Dan weer op de terugweg weer met de stoomtrein. De locomotief stond er nu achterstevoren achter. En dan downhill de heuvel af. Dan gaat net iets sneller dan omhoog, dus we waren in een half uur terug.

Onderweg bleek een man van 88 jarig te zijn. Dus ging de complete trein 'Happy Birthday" brullen voor de beste man. Hij vond het prachtig en zat met z'n stok mee te tikken. Via de omroepinstallatie kreeg ik in de gaten dat deze hele dag toch wel echt een lokaal Alberni-feestje was.  Er werd al met ontzag over die paar mensen uit de hele provincie British Columbia gesproken. Er was zelfs een stel, je gelooft het niet...uit Engeland. Zo ver.... Bij het uitstappen liep ik langs de jarige en vertelde dat we uit de Netherlands naar deze trein waren gekomen om op zn feestje mee te zingen. Hij keek me met verbaasde grote ogen aan? "Helemaal uit Nederland?" Hij gaf me een stevige handdruk. "Ken je Andrew misschien?" vroeg hij. Ik vertelde hem dat we in Nederland met z'n 16 miljoenen zijn, en dat ik er wél vèèl ken, maar niet allemaal. Het verbaasde hem echt....

Zo'n hele dag gaat echt in mijn tempo wel. Dat wil zeggen heel langzaam :-)